Helgoland vanaf het zustereiland Dune na zonsondergang. Een tijdje geleden alweer waren we op het duitse eiland Helgoland. Wij verbleven op het eilandje Dune, wat een km naast grote broer Helgoland ligt. Dune en Helgoland zijn niet aan elkaar gekoppeld door middel van een brug maar er gaat een keer per half uur een bootje wat voor het vakantie gevoel ook erg leuk is. Wat ik het bijzondere gevoel aan de eilandjes vind is dat je op een relatief klein oppervlakte zo veel leuke foto onderwerpen vindt. Ik las op een andere blog dat een fotograaf niet naar Helgoland wilde omdat het net een dieretuin is...Misschien heeft hij een beetje gelijk, maar het blijven wilde dieren en er is zo dicht bij nederland geen plek waar je deze mogelijkheid krijgt en vogelsoorten als de Jan Van Gent van dichtbij kunt zien.
Een paar voorbeelden, vanuit onze stacaravan was het een paar minuten lopen naar het strand waar we elke keer dat we er waren zeehonden zagen. 's Avonds als alle dagtoeristen weer met de boot weg waren,
liepen we alleen over het strand en een paar meter naast ons in de branding zagen we nieuwsgierige zeehondenkoppies in het water. Sochtend en smiddag zagen we ze in grote groepen op het stand liggen.
Er zijn twee soorten zeehonden rond Helgoland, de gewone zeehond en de grijze zeehond (ook wel kegelzeehond genoemd). Deze twee soorten komen ook in Nederland voor trouwens. Je kunt ze gemakkelijk onderscheiden, de grijze zeehond heeft namelijk een grote, lange snoet.
Binnenpretje??De gewone zeehond is iets kleiner en heeft een ronde kop. Gewone zeehonden liggen ook vaak te rusten als een soort gebakken garnaal, in een v-tje, met de kop en de staart omhoog.
Pups van zeehonden worden meestal geboren in de winter, iedereen kent natuurlijk de witte zeehondjes met de grote aandoenelijke ogen. Toen wij op Dune waren lag ook een jonge zeehond.
Je kunt zien dat de zeehonden populatie daar gewend is aan toeristen met camera's, ze slapen en stoeien gewoon door. Er hangen overal bordjes dat je 30 meter afstand moet bewaren. Voor hun rust, maar ook voor ons want hoe lief zeehonden er soms uitzien, het blijven roofdieren met scherpe tanden.
Andere zoogdieren die je altijd ziet op waddeneilanden zijn konijnen. Zo ook rond onze stacaravan. Ze zijn zeer oplettend en rennen wel weg als je dichtbij komt, maar stiekem door het raam van de caravan kon ik deze foto's maken. Het was een familie en deze twee konijnen waren nog niet volwassen.
Zoals ik al in een eerdere post had geschreven, de grote Jan Van Genten zijn toch wel de mooiste publiektrekkers van Helgoland. Ze broeden met nog veel meer vogelsoorten als Zeekoeten, drieteenmeeuwen en alken op de steile, rode kliffen van het eiland. Het was die dag heel mistig, maar dat had geen invloed op het geluid! Een constant gekakel en gekrijs van duizenden vogels. Het viel Roland op dat het net klonk alsof een heel schoolplein aan vogels riep: 'IKKE EERST, IKKE EERST, IK EERST!!!' Het waren de drieteenmeeuwen die een roep hebben waar je dus letterlijk iets van kan maken.
Luister maar eens. In het engels heten deze meeuwen Kittiwakes, naar hun roep 'Kit-te-wake'. Ja ja..een beetje fantasie en je ziet die jonge meeuwen allemaal roepen dat zij als eerst hun visje verdienen.
Jan Van Genten zijn constant bezig hun (liefdes)band te versterken door te pronken, baltsen en hier kroelen ze lief elkaar veertjes. Love is in the Air...
Jan Van Genten komen als een baksteen uit de lucht vallen, Zoefff boven de klif uit, Vleugels wijd om af te remmen, flappers uit en BENGG, a eagle has landed...
Helgoland heeft hoge, rood gekleurde kliffen en een hoge los staande rots van 47 meter hoog, Lange Anna. Bovenop Lange Anna broeden ook nog Jan Van Genten. Naast kliffvogels kun je in het haventje van Dune en op het stand veel eidereenden zien.
Natuurlijk zijn er vooral in de trekperiode veel (zang)vogels die hier een stop maken. Ook zagen we die dagen veel scholeksters met jongen, deze waren ook vrij dicht te benadenen. Een scholekster maakte het wel heel bont, hij kwam volgens een duits echtpaar elke avond een blokje kaas halen. Dan zat ie piepend op het dak van hun huis om aandacht te vragen. Al met al een bijzonder eilandje waar je helemaal tot rust komt met al dat moois zo dichtbij.
Adrenaline!! Snel, mooi plekje uitzoeken en die filters weer uit de tas. Ik wilde graag een foto maken met mijn mijn 70-200mm lens. De filters heb ik later weer in mijn tas gemikt, ik kreeg de prachtige kleuren niet goed op de foto, zoals ik dat in mijn hoofd had. Oefening baart kunst, maar vandaag wilde ik niet meer oefenen. Gelukkig heb ik met de telelens op 200mm toch nog de vroege morgen op de heide kunnen vastleggen. Wanneer is het volgende weekendje weg??
