Enjoy The Silence

Afgelopen weekend was ik met Mariska in Duitsland voor een fotoweekendje. We werden als VIP artiesten op weg naar een belangrijk optreden in een zoef-zoef Audi heen en weer naar de plek van bestemming gereden. Die bestemming was het Duitse gebied de Vulkaan-Eifel, waar de "Taxi" chauffeurs gingen genieten van nog snellere F1 auto's op de Nürburgring. Tijdens dit soort weekendjes staat elke minuut van het weekend in teken van fotografie, dus de wekkers om 4 uur, papieren vol met potentiële fotogenieke plekken, een fototas vol met kilo's aan materiaal, irritaties over grijze luchten en gelukzalige momenten als de gewilde foto op het kleine LCD schermpje te bewonderen is. Wij hadden onzettend veel geluk dit weekend, op een of andere manier vonden we snel en gemakkelijk mooie plekken en ondanks vooral s'ochtends lage temperaturen (ook zomers moeten handschoenen standaard mee in de fototas dus...) viel het weer 100% mee.
Er was steeds bewolking voorspeld, dus ons ochtend ritueel was na het afschuwelijke geluid van de wekker, het hoofd uit het raam steken om te kijken of er sterren en een maan te zien waren. "Shit....Ik zie een maan!" ..... neeee... Maar na 5 minuten ben je up en running en verheug je je op de zonsopgang. Hoe zou het deze keer worden?? Het is zo aan te raden om dit af en toe te gaan bekijken, OOK als je geen fotograaf bent. Op dat moment als de zon boven de horizon uitkomt en probeert door de mist heen te schijnen, de vogels langzaam beginnen te zingen, het voor de rest helemaal doodstil is... dan denk je, waarom sta ik hier in godsnaam elke dag niet!! Enjoy The Silence.



Daarna met wallen onder de ogen en een bleek gezichtje aanschuiven aan een duits ontbijtje met broodjes, thee en een eitje. Aahhh...even bijkomen...Morgen weer?



Voor de foto's heb ik gebruikt: Een canon 60D, een statief (velbon sherpa), een Tamron 17-50 mm f2.8 lens en een grijsgradatie filter om het zonlicht tegen te houden en de voorgrond goed te belichten. Bij onderstaande foto heb ik ook een 10-stops ND10 filter gebruikt. Ik moest een uur wachten tot de zon eindelijk boven de heuvels en een randje bewolking uitkwam en zich door de mist heen priemde. Van een grijze foto veranderde de foto in een klap in een kleurrijk geheel. Een paar minuten daarna was het voorbij en was de zon te fel voor die plek. De rose gloed over het landschap duurt maar kort, maar dit maakt waarom fotografen zo vroeg uit bed rollen.