Het wordt langzaam herfst...Maar dat is helemaal niet erg! Want de herfst heeft altijd wat moois te bieden, vooral als het begint met weekenden als dit: Ochtend mist, kleurijke zonsopkomsten, de eerste verkleurende bomen en ook nog eens heerlijke temperaturen. Met gevaar voor eigen leven heb ik de appels geplukt van ons appelboompje, tussen de spinnenwebben door met joekels van kruisspinnen (Iieeehhhww). De appels zien er goed uit en smaken heerlijk, maar van veel appels hebben slakjes al lopen snoepen. Die heb ik maar laten hangen. De rest kom hoogstwaarschijnlijk voor een deel in de appeltaart voor onze verjaardag.
Ook heb ik de lavendel geknipt, dat rook heerlijk, maar ook daar overal joekels van kruispinnen (Iieehhwwwww). Het is beter voor de bloei van de lavendel om het op een duur te snoeien, maar er zaten nog vrij veel vlinders op de bloemen.
Sorry Citroentje, nog een laatste slurp en dan moet de schaar er toch echt in.
Macro-en blijft leuk, even de knop om en je macro oog laten gaan over een bosje of bloemperkje en je ziet de leukste dingen! Behalve spinnen (IIeeehhwww)...
Langpootmug
De grote groepen spreeuwen zijn ook in deze tijd van het jaar altijd mooi om te zien. Gracieus door elkaar heen zwenkend, roettsshhhh, roetsshhh, daar gaan ze. In de meest rare vormen en heel dicht bij elkaar. Deze foto's heb ik ook gemaakt op zo'n mooie mistige ochtend als vanochtend.
Laat de nazomer maar beginnen!!
