Ik zou heel graag een mooie zonsopkomst willen fotografen..met een spookjesachtige grondmist en een ree die daar in de verte me staat aan te staren..Zo'n foto heb ik in mijn hoofd. Donderdag zou volgens de weersites de beste kans geven op grondmist. Mijn meest bezochte site aller tijden is weeronline.nl. Ik moet altijd weten of er die dag een zonnetje bij komt of dat het een grijze dag wordt om uit te slapen.
Om half 7 reed ik in mijn Corsaatje richting Lauwersoog. Mijn batterijen opgeladen en de fototas vol gepropt met een macrolens, een 17-50 mm 'landschaps' lens en een 70-200 mm Canon L-lens. ..Oh en een nieuw statief! Een wat duurdere dan de vorige, maar veel beter en stabieler! Een flink gewicht..maar ja..je wilt er niet aan denken dat je net die lens nodig hebt die je thuis in de kast hebt laten liggen!
Het was nog donker toen ik op weg ging, maar de sterren aan de hemel gaven wel aan dat het helder was en dat het dus geen saaie, grijze morgen zou zijn. En wat een zonsopgang was het: Er was weinig wind en langzaam kleurde de hemel oranje. De oranje bol klom langzaam hoger en hoger. Heel veel ganzen vlogen luid gakkend over mijn hoofd, ze hebben veilig voor de vos op het water de nacht doorgebracht en vlogen nu naar hun grasland foerageergebieden. Overal rond het Lauwersmeer zie je ze op de weilanden. Vooral op de gebieden aan de west-kant van het gebied bij Anjum en Oostmahorn zie je heel veel ganzen, vooral kolganzen en brandganzen lopen daar tussen de koeien zich vol te (vr)eten.
Tot 10 uur s'ochtend ben ik geen mens tegen gekomen. Het Lauwersmeer gebied is een uitgestrekte gebied met rietmoerassen, plassen, slikjes en graslanden. Vroeger was een open verbinding met de Waddenzee. Uit angst voor overstromingen werd in 1969 een afsluitdijk gebouwd. Het oorspronkelijke Lauwerszee was vanaf toen een meer en de zee lag een stuk verderop..dit was vooral voor het vissersdorp Zoutkamp een hele ommekeer. De vissershaven in het dorp had geen doel meer, de vissers moesten noodgewongen hun boten naar Lauwersoog brengen. Iets wat zeker veel aanpassingvermogen ten opzichte van het gebied heeft geeist. Dit jaar wordt alweer de 40-jarige verjaardag van het Lauwersmeer gebied gevierd.
Lopend door de Ezumakeeg kwam ik vogeltjes tegen die ik nog niet eerder in het echt had gezien; Baardmannetjes! Eigelijk zijn het net musjes met een wat langere staart, maar ze hebben een mooi terracotta-kleurtje en de vooral de mannetjes mogen er zijn met een karateristiek zwart streepje onder hun oogjes. Verder omdat deze soort op de rode lijst van bedreigde soorten staat en dus niet erg algemeen in Nederland voorkomt. In Nederland zijn er maar 3 hot spots voor Baardmannetjes, de meeste (85%) komen voor in de Oostervaarders plassen in Flevoland, zo'n 9% komt voor in het Lauwersmeer.
Mannetje
Ze vlogen in groepjes van ongeveer 10 vogeltjes door het riet, "Ting-Ting-Ting" ze klonken erg praatgraag en vrolijk. Ze hingen in de rietpluimen en plukten de zaadjes eruit om op te eten. Ze waren zo druk bezig dat ik heel voorzichtig dichterbij kon komen en zelfs met mijn 200 mm lens ze redelijk op foto kon krijgen. De ochtendzon scheen op die vrolijke bruine bolletjes en ik kreeg langzaamaan spierpijn in mijn armen van het richten van de camera. Maar wat een leuk moment...
Vrouwtje
