Kattenogen

Zoveel katten, zoveel kleuren kattenogen. Het laatse jaar zie ik om me heen al vier verschillende kleuren. Dat inspireerde me om de kleur van de kattenogen terug te laten komen in de achtergrond. Ik heb vier foto's van vier verschillende katten, en omdat er vier seizoen zijn is dat het thema geweest.
Ik heb nog meer ideeen voor series met seizoenen! Mensen, huizen of bomen, en dan steeds gefotografeerd in de vier seizoenen. Maar dat zijn lange projecten, zoals je kunt begrijpen :-).
Nou, hier is de eerste: De koelblauwe Winter, de frisgroene Lente, de warmrode Zomer en de gele verkleurende blaadjes van de Herfst...allemaal gevangen in kattenogen.

"Winter"


Lynx, onze stoere kater, heeft prachtige blauwe ogen.


"Lente"


Djo-Djo, onze gestreepte jager, heeft echte groene kattenogen.


"Zomer"


Boaz, de mooie, raszuivere britse korthaar was als kitten al om op te vreten. Zijn warme oogkleur paste percies bij de bank.


"Herfst"


Amy, de kat van mijn zusje, heeft gele ogen die mooi passen bij de herfstblaadjes die we voor deze foto mee naar binnen hadden genomen.

Het mooie aan seizoenen vind ik, dat je altijd kunt uitkijken naar het volgende seizoen. Aan het eind van de winter heb ik zin om weer naar buiten gaan zonder dikke kleren en genieten van het eerste warme zonlicht van het jaar. In de lente kijk ik uit naar de lange, warme zomeravonden en natuur helemaal in bloei. Aan het eind van de zomer denk ik, ik heb ook wel weer zin in donkere avonden, gezellig met de gordijnen dicht voor de t.v. En in de herfst kijk ik uit naar een landschap met sneeuw en ijs.
Elk seizoen heeft zijn voor- en nadelen en gelukkig is het volgende seizoen nooit ver weg. Een heel jaar strakblauwe lucht en 25C is dan ook niets voor mij.

Koud Webje

Een Echte Schot

Schotse Hooglanders, tegenwoordig kom je deze wollige koeien in veel natuurgebieden tegen. Of het nou een lief, klein kalfje is of een zware stier met imposante hoorns, of ze nou aan het herkauwen zijn of wat mij betreft op hun behaarde hoord gaan staan, ze zijn geweldig!
Deze wollige schot kwamen we tegen in het bos van Noordlaren. De kudde heeft een stier waar je u tegen zegt. Het was die dag koud en er zat overal een laagje rijp op. Zelfs op de vacht van deze koe. Let vooral ook op de subtiele slijmsliert, heerlijk.

'Wooly Wookie'

Sprookjesachtige Realiteit

Een foto in zwart-wit heeft van zichzelf al een bepaalde sfeer. Daarnaast is het onderwerp van deze foto's een begraafplaats...Het was die dag erg mistig en zo stil buiten. Toen we langs deze begraafplaats in Garnwerd liepen, zijn we toch even door het hekje naar binnen gegaan gegaan om foto's te maken.



Net als mijn mijn vorige bericht zie je dat er veel bomen op de foto staan.
De kronkelige, kale takken passen wat mij betreft helemaal bij de sfeer van die dag. Daarnaast zijn de meeste foto's met tegenlicht gemaakt.
Wat ik mooi vond was dat het diffuse zonlicht veel schaduwen maakte en alles een beetje sprookjesachtig werd, en dat voor een begraafplaats. Raar eigelijk..., want een begraafplaats is toch eigelijk de harde realiteit...

Reitdiep in de Sneeuw

Onze woonplaats Winsum ligt dichtbij het Reitdiepgebied. Misschien zou je zelfs kunnen zeggen AAN het Reitdiepgebied, want het gebied tussen Winsum en Groningen wordt door het Groninger Landschap het Reitdiepgebied genoemd. Vroeger was het Rietdiep een getijde rivier. Sinds de open verbinding met zee bij het Lauwermeer (toen Lauwerzee) werd gesloten, niet meer. Het Reitdiep kronkelt nog wel van Zoutkamp naar Groningen en komt ondertussen veel kleine wierde dorpjes tegen, zo ook het dorpje Garnwerd. Ik kan jullie allemaal zeggen dat deze dorpjes en het Rietdiep echt de moeite van het bezoeken waard zijn. Heel fotogeniek! Je kan er mooi wandelen, zelfs het pieterpad komt erlangs.

"Skyline Garnwerd"



De skyline van Garnwerd met van links naar rechts, Korenmolen "de Meeuw", de kerktoren uit de dertiende eeuw en het beroemde cafe Hammingh.

Afgelopen zondag bleek het heel raar en mist-erieus weer; het landschap was helemaal wit van alle sneeuw van afgelopen dagen, het zonnetje scheen..maar enorm veel mist zorgde ervoor dat er geen stukje blauwe lucht te zien was. Daarnaast was het ook heel erg koud. Op het laatst kon ik de opname knop van mijn camera maar moeilijk meer indrukken zonder de camera ook mee mee naar beneden te drukken. 'Ik had er geen kracht meer voor'...Kk-klik..auuwww..de laatste foto's hadden dan ook allemaal een scheve horizon.

"Schimmen in de Mist"



We zijn die dag naar Aduarderzijl gelopen. Daar is een mooie uitkijk plek bovenop een sluisje waar je het Reitdiep kunt overzien, als het niet mistig is.
Roland en ik hadden beide een beetje problemen met het goed fotograferen van sneeuw. Het wordt namelijk gauw blauwig. We hebben vanalles geprobeerd, onderanderen overbelichten en een foto van de sneeuw en dat gebruiken als je 'wit' instelling.

't Waarhuis'



Thuis gekomen is een blauwe gloed tesamen met de mist ook best wel sfeervol. Het hangt af van de foto en je eigen voorkeur of je de zweem wel of niet weg haalt m.b.v een bewerkingsprogramma.

Rond kwart over 4 werd de mist bijna roze van kleur door de zon die langzaam onderging. Ook al verloren we onderweg bijna onze tenen door de kou (ahum, natuurlijk een beetje overdreven), de kleuren van niet-zichtbare-zonsondergang maakte het heel speciaal.

"Kale Takken"



Tussen Garnwerd en Aduarderzijl ligt een afgegraven wierde; Antum. Er staat beetje een geknakt plaatsnaambordje...
'Antum'