woensdag 12 december 2012

(Zwart) Witte Leeuw

Alweer een dierentuin post dit keer. Na kleurrijke vlinderfoto's nu een reeks zwart wit foto's van een pracht beest; de witte leeuw Kato. Tijdens onze herfstvakantie in Limburg hebben we de tuinen van Mondo Verde in Landgraaf bezocht. Rondstruinen door de verschillende wereldtuinen, waarbij de Japanse tuin er door de herfstkleuren er op dat moment kleurrijk uitsprong. Mondo Verde heeft ook twee witte leeuwen, Kato en Kenia genaamd. Broer en zus waren op het moment dat wij langsliepen erg actief en met elkaar aan het spelen. Verder werdt er flink gegaapt, de lucht werdt opgesnoven (flemen) en er werden nog een paar boze blikken naar de vrouw met de canon camera geworpen. Gelukkig waren we wat dat betreft gescheiden door een flink stuk gaas. Slik... Imposant beest, met prachtige blauwe ogen en een paar tanden waar je u tegen zegt. Al dat gedrag heb ik even extra geaccentueerd door de foto's naar zwart wit om te zetten en het histogram wat naar links te schuiven (foto wat onderbelichten). Een "lief, aandoenlijk" gaapje lijkt dan iets heftiger, je kan nou eenmaal niet om die giga tanden heen...Gggrrrrrr.

zaterdag 13 oktober 2012

Macro-en in de Vlindertuin

Gisteren heb ik in het Emmen Dierenpark een fotocursus gevolgd onder leiding van fotograaf Rob Dolaard. Heel informatief en gezellig, Rob heeft volgens mij een onuitputtelijke kennis over alle takken van fotografie die hij enthousiast, en op een duidelijke, humoristische manier overbrengt op de groep. Het was een Macro-fotografie cursus en s'middags zijn we daarom natuurlijk naar de vlindertuin gegaan om daar de kleurrijke macro-parkbewoners te fotograferen. Op een duur breekt het zweet je wel uit daar. Alleen zittend op een bankje geeft al een verhoogde temperatuur en zweetpareltjes op je hoofd. Dus je kunt je voorstellen wat de vochtige warmte met je doet als je jezelf in allerlei bochten wringt voor de beste foto van die ene vlinder onder dat bananenblad. Voordeel; de vlinders zijn in het algemeen een flink stuk groter en fel gekleurder dan bijvoorbeeld de blauwtjes en bruintjes in een zomerse bloemenweide. Op mijn buik heb ik dit keer dat ook voor de macro-objecten, niet gelegen.
Dus samen met de tips en trucks en de mooie omgeving van groen met bloempjes werdt er flink geklikt en geflitst door de cursisten. Rob raadde ons aan een flitser te gebruiken, een externe of de interne van je camera. Dat scheelt zeker in de sluitertijd, want zelfs in de vlindertuin is er vaak te weinig (zon)licht. Het was die middag gelukkig ook bewolkt buiten (anders was het nog warmer), dus inderdaad liep ik tegen het sluitertijd probleem op. Helemaal omdat ik de flister van mijn camera niet kon gebruiken (stuk?) en de flits tips niet kon uitproberen... Wat heb ik toen maar gedaan, ISO 400 (ik zet hem zowiezo liever nooit hoger dan 400), laag diafragma F getal (groot diafragma = meer licht op de sensor = snellere sluitertijd = minder kans op bewegingsonscherpte), inimini onderbelichten (diafragma voorkeuze menu, dus niet de M stand), zo stil mogelijk staan bij de iets moeilijkere gevallen en bij de vlinders in 'donkere' hoekjes, heel gauw doorlopen.
De foto's zijn flink kleurrijk geworden, daar houd ik wel van. En je ziet dat er weinig scherp is door het lage F getal. Helemaal wanneer ik ook nog met mijn macrolens dichterbij het onderwerp kroop, hoe dichterbij inzoomen op bijvoorbeeld een vlinderoog, hoe minder scherp er is op de foto. Toch met de scherpte op het juiste punt hoeft dit geen probleem te zijn en doen de kleuren, lijnen en vormen de rest. Zachte herfstkleuren komen waarschijnlijk in een volgend blogje, voor nu nog even tropische kleurtjes.

woensdag 19 september 2012

Zwanger!

De vaste bezoekers van dit blog (al zie ik via de statestieken dat mijn meeste bezoekers Google-search bezoekers zijn ;-)) hebben zich misschien afgevraagd waarom het blog totaal niet is bij gewerkt deze zomer... Nou de reden is dat ik weinig energie over had om de camera er bij te pakken! Ik ben namelijk 20 weken zwanger en was is het begin erg misselijk en voelde me vrij bleeegghhh en zzzzzz-sleeepy. Nu een stuk fitter en energieker en ik heb de cam inmiddels weer uit het stof gevist. Er is dus goede hoop dat er zeer binnenkort weer een natuurblogje aankomt! Tot dan! PS Deze prachtige buik is niet mijn buik, die is nog een heel stuk kleiner.
Bij vrienden, collega's en familie kan ik het ook nooit laten om foto's te maken van hun kinderen of hunzelf. Ik wordt erg blij van ouders die happy zijn met een foto van mij van hun kids. New born fotografie, fotografie van pasgeboren babietjes, lijkt me ook erggg leuk om te doen! Ik ben dus ook al hard aan het voor-genieten over mooie fotoshoots van onze eigen new born!! Maar zo ver is het nog lang niet... eerst moet ons babietje nog even goed groeien en ik groei daarin in letterlijk en figuurlijk mee.

woensdag 22 augustus 2012

Warm...

Heerlijk he, die zwoele avondjes...even stil staan en genieten...

zondag 15 juli 2012

Paars-Roze Zen momentje

Beetje paars-roze Zen....Even een momentje voor je zelf... Ook al hebben wij onze zomervakantie al gehad, je hebt van die momentjes dat je even weer een stapje terug moet. We kwamen moe maar voldaan terug van onze vakantie bestemming Faroer Eilanden. De foto's van imposante landschappen en grappige papagaaiduikers moeten maar even wachten...eerst even een momentje Zen... Bedankt, diegene die deze mooie zand creatie heeft gemaakt op het wad bij moddergat! Met een zonsondergang, een filter en een flink warme nabewerking krijg ik er elk geval een rustgevend gevoel bij...ahMMMMMMM.

zondag 3 juni 2012

Jonge Eendjes Op Onderzoek

Ik was gisteren op zoek naar jonge zwaantjes, maar in plaats van zwanen vond ik een vijver vol met jonge eendenkuikens. En zijn natuurlijk net zo schattig! Daar komen ze: 1, 2, 3 en out of focus... Niet TE dichtbij jongens!
In formatie: Waggel Waggel
Hoe klein ze zijn, ze zijn al druk bezig om eten te zoeken, onderanderen door vliegjes te vangen, HAP!
De kleinste van de vijver
Er zijn veel gevaren voor de kleine pluizenbolletjes, boven en onder het water. Het leven kan na 1 dag alweer voorbij zijn. Kijkend in die kleine, glimoogjes moeten we daar maar niet aan denken...

vrijdag 25 mei 2012

Insecten met tegenlicht

De zon is flink aanwezig deze week. Heerlijk toch! Insecten zijn ook flink aanwezig deze periode. Door ze tegen de zon in te fotograferen komen hun lijfjes, haartjes en vleugeltjes mooi uit. Staan ze even in de spotlight!  

Ik vond een spin in de achtertuin, door nog net wat avondlicht te laten vallen in de lens zijn er lens flares onstaan. Verder heb ik onderbelicht om de spin nog meer te laten uitspringen. Ik zet ze niet graag in de spotlight, maar vooruit, voor 1 keertje dan. 
 





















In het vroege ochtendtegenlicht is deze zebrarups (wordt later een jacobsvlinder) druk aan het eten. Hij eet jacobskruiskruid, een giftige plant, maar vrij algemeen te zien in weilanden en bermen. Doordat de rups deze giftige plant eet, wordt hij daardoor zelf ook giftig en zal hij niet worden opgegeten door hongerige vogels.
















Een koppeltje juffers vlag voor een paring. Juffers en libellen paren in een tandem, in een vorm van een hartje (hoe romantisch!), de man houdt de vrouw net achter de kop vast en het vrouwtje zal dan haar achterlijf naar het zaadpakketje op de borst van het mannetje brengen. Zo hangen ze even, waarna ze of beiden hun weg weer vervolgen of het mannetje het vrouwetje in de gaten houdt tot het leggen van de eitjes. Je weet maar nooit met die vrouwen.. ;-)
 

zaterdag 12 mei 2012

Lazy Sunday...

(iets groter zien, klik op de foto) Enjoy a lazy Sunday:
..Al blijft er natuurlijk altijd eentje in de buurt wakker om een oogje (lees: twee bolle ogen) in het zijl te houden...
Ringstaartmaki's en een rode vari in AquaZoo, Leeuwarden.

woensdag 2 mei 2012

Grote grazers


De laaste jaren is wandelen in de natuurgebieden van Nederland een stukje uitdagender geworden. Het pad kan immer zo maar geblokkeerd worden door een kudde Konik paarden of je wordt al herkauwend aangestaard door een grote behaarde Schotse Hooglander. Ik vind het mooi. Het geeft iets extra's aan je wandeling en daarnaast staan ze er natuurlijk niet voor niets! Elk natuurgebied heeft zijn eigen specifieke grazers door de natuurbeheerder gekozen om wat en hoe de grazer eet of juist niet eet. Zo houden ze het landschap open en grazen het landschap zogezegd in vorm. Hieronder een paar portretten van bijzondere grazers, bekijk ze zelf in een natuurgebied bij u in de buurt :-).

Deze Schotse Hooglander neemt een verkoelend voetenbadje. Het is warm deze dag (afgelopen Koninginnedag) en een afkoelen is vast geen overbodige luxe met zo'n dikke haarbos. In het natuurgebied Leinwijk aan het Zuidlaardermeer grazen deze runderen samen met Nederlandse Landgeiten. Deze laatste kleine(re) grazers hebben deze periode allemaal jongen, lief!



Bulletje! Wat een machtig beest he! Hij graast in het gebied bij tussen Beijum en Lewenborg in een wijkpark in Groningen. Zijn kudde heeft op dit moment 1 heel klein kalfje.


















Veel natuurgebieden worden begraasd door het verwilderde Konik paard. Zo ook in de Westerbroeksmadepolder, waar ze lekker hun gang gaan en rondgalopperen. Ze houden het gras lekker kort zodat vogels als de graspieper er beter kunnen broeden en bepaalde planten zo alle ruimte krijgen om te bloeien. Jonge hengsten zijn altijd ondeugend en in voor een vechtpartij, en dat is weer leuk om te zien en te fotograferen. 
















Er zijn minder gevaarlijk uitziende grazers, ik noemde hierboven al de geiten, maar iets groter zijn de shetlandponies die te zien zijn in natuurgebied Alde Feanen bij Eernewoude. Kusje!!













zaterdag 21 april 2012

Lange stuitertijden
















Lange stuitertijden? ... alweer een typfout op dat fotografieblog van Ingrid. Het klopt inderdaad dat mijn niveau van de Nederlandse taal er de laatse jaren wat naar beneden gaat, het is ook al een tijd geleden dat ik op het voortgezet onderwijs naar de leraar Nederlands aan het luisteren was. 'tKofschip? Is dit met een d of een t... Maar dit keer is het een bewuste faut ;-), STUITERtijd in plaats van sluitertijd. Want bij landschaps fotografie wil je graag mooie luchten, en als je dan op pad gaat en 5x naar een plek gaat waarbij je net die dag weer pech hebt dat de zon achter een dikke streep bewolking zakt, en je de volgende dag thuis gefrustreerd thuis zit met het idee dat het weer een domper wordt en je getrakteerd wordt op een oranje vlammen zee..vanuit je slaapkamerraam..ja dan grommmmm je diep van binnen. Het blijft vaak een wilde gok. Rijden we helemaal naar het wad bij Wierum en gaan we bepakt en bezakt met de filters klaar staan voor die ene foto, of kruip je toch lekker op de bank. Na de drukke werkdag kies ik vaak voor keuze twee.














Zo spontaan mogelijk (gaan we, neee, wordt niets, ja we proberen het..gaaappp...toch maar de bank..we smsen nog even..ik ga..jij ook? ..ok! Tot zoo..!) staan we bij het Paterswoldse meer net onder Groningen te duimen dat we dit keer geluk hebben. Veel wolken, achter ons een regenboog en de zon zakt verder. Ik zie al wat rose!!!! De ND110 filters schroeven we op de lens. De roze kleuren worden flink benadrukt en de sluitertijden (camera op BULB) worden langer. Helaas willen we overal foto's maken, van het meer, van de molen, van de kleuren in de lucht. Snel, snel op zoek naar mooie composities met de tijdsdruk (poef, en het licht kan uit gaan) dat de overhand neemt, nemen we soms de verkeerde keuze. Bijvoorbeeld dat de ND110 filter zo zwart is dat je flink lange sluitertijden nodig hebt en je vaak te vroeg de foto maakt waardoor de foto toch nog onderbelicht is. Maar ja, je wilt ook overal staan! STUITER de STUITER!!!! Fietsers en voorbij lopende wandelaars staan raar te kijken naar twee van die stuiterende dertig-plussers achter hun beeldscherpje... Maar ja, zij weten misschien niet dat het toch een geluksmoment is dat de zon zo mooi ondergaat, de wolkjes weerspiegelen in het water en dat wij hier helemaal, al gapend, naar toegereden zijn, bepakt en bezakt met de camera hiervan een foto kunnen maken. Fotografie is niet altijd gemakkelijk. Daarom... lange Stuitertijden. Omdat niets vanzelfsprekend is.
Met wie sta ik daar dan te stuiteren, dat is fotomaatje en vriendin Mariska. En zijn staat deze maand met haar landschap en macro foto's in the picture in het fotoblad ZOOM.nl. Dus ben je lid of zie je hem in de winkel, lees even het artikel in Zoom nummer 4 van 2012. (en ik heb haar portetfoto gemaakt (dat piepkleine ZW fotootje van Mariska), dussuh ik sta eigelijk ook in de zoom!! Hoeraa!)