Waddn Avontuur

Na maanden heel vroeg op (en uit) bed vanwege het prille moederschap, ben ik weer twee keer een avond op pad geweest om een zonsondergang te fotograferen. Samen met Mariska naar het wad tussen Wierum en Moddergat. Moddergat...om die naam moeten we altijd erg lachen, want het is zo'n toepasselijke naam! Lachen was het toen Mariska daar eens achterover met haar gat in de slijk dipte, minder lachen was het toen haar lens in de slijk verdween. Hij werd er wel weer snel uitgeplukt en schoongemaakt, maar hij heet nog steeds slijklens...Lachen was het gisteren toen Mariska al op de foto positie stond en ik vast stond en langzaam werd op geslokt door de drek. Ik kreeg mijn laarzen er niet meer uit en de zon zakte al weg! We waren bij de beroemde boot (nou ja, vroeger was het een boot, nu is het een karkas) dicht bij de kwelders van Wierum. Hij lijkt dichtbij, maar als je daar staat te wiebelen in kuit diep modder met je statief metdaarop je dure en geliefde camera op je schouders, dan wil je niet vallen!! Duzzz, ik had een paar keuzes...al wiebelend en met al mijn kracht proberen mijn laarzen los te trekken uit de zuigkracht van het wad. Terug naar de kant gaan en mijn camera neer te leggen en zonder cam en statief proberen de laarzen eruit te halen. Mariska roepen om hulp...Maar de tijd drong...de lucht werd al mooier en er waren wolkjes te zien die het prachtig zouden doen op de foto. Daarnaast zijn we al tig keer naar het wad gereden om de boot te vinden en elke keer lukt dit maar niet. Ook waren we er vaak terwijl het niet echt een mooie zonsondergang was. De tijd drong dus en ik heb denk ik alle opties geprobeerd. Op het laatst heb ik 1 laars er uit kunnen trekken. Mariska hoorde me niet door de wind en daarnaast wilde ik haar ook niet storen in dit mooie foto moment, dus de enige optie was om verder te gaan op sokken en mijn tweede laars maar te laten staan. Ik heb al drie keer wad gelopen, prachtig, echt een aanrader en de kunst is gewoon doorlopen. En geen laarzen aan doen, maar gewoon scapino allstars van 5 euro. Maar die had ik een week daarvoor al beblubberd, dus in de haast had ik dit keer laarzen aan... Het resultaat van die avond is een wat dromerig beeld van de zonsondergang. Ik ben zeker nog niet klaar met de geraamte van de boot, dus wie weet gaan we gauw weer op pad. Hier alvast een impressie.

Oooh... en zie Mariska haar resultaat, ik vind hem super!! Klik Hier.